Ensemble

Concordia - letterlijk ‘met (een) hart’ – eendracht, dat wil deze expositie tonen. De zoektocht naar harmonie tussen en binnen gemeenschappen vormt er de hartslag van. De bereidheid tot openheid en uitwisseling, tot dialoog, is daarbij onontbeerlijk. Die ‘samen-spraak’ vraagt dikwijls veel geduld en grote behoedzaamheid. Zoals tussen twee partners is het vinden van een maatschappelijke ‘modus vivendi’ geen sinecure. Maar als het lukt kan een overeenkomst een nieuw begin betekenen. 

Als assemblee van de deelstaten onderzoekt de Senaat vraagstukken op de snijlijn van de bevoegdheden tussen federale Staat en deelstaten. Met dialoog als middel en bevordering van eendracht als doel.

---

Een hele reeks werken van Narcisse Tordoir (°1968, leeft in Antwerpen) ontstonden uit samenwerking. De geschilderde doeken hier maakte hij in het verlengde van drie workshops in Bamako (Mali). De geweven stoffen waren de drager en de lokale ‘Bogolan’ verftechniek het medium voor gedeelde reflectie en resultaten. Ook werden capevormen van de Antwerpenaar Walter Van Beirendonck als ondergrond gebruikt.

Charlotte Beaudry (°1968, leeft in Brussel) geeft uiting aan een vrouwelijkheid, geklemd tussen de grillen van de adolescentie en de twijfels van volwassenheid. Door de voorstelling van anonieme lichamen verbuigt zij de subtiliteiten van een identiteit op zoek naar zijn evenwicht. Een vitaal evenwicht dat loopt via de overeenkomst met elkaar, zoals uitgedrukt in de dans van de twee lichamen.

Het bevroren beeld van Marina Abramović (°1946, leeft in Amsterdam) en Ulay (°1943, leeft in Amsterdam) is gebaseerd op een reeks performances getiteld Modus Vivendi. Hoewel de kunstenaars hun lichaam als kunstvoorwerp blijven gebruiken, beklemtonen deze latere werken eerder het metaforische en theatrale. Ze verkennen de man-vrouw relatie en hun relatie tot het landschap en tot rituelen van andere culturen.