Ensemble

Met vliegende en gevleugelde tuigen wil Panamarenko vanaf de jaren ’70 een eerste stuk van het luchtruim veroveren. De bouw van zijn eerste zeppelin The Aeromodeller in 1971 ligt in het verlengde van de happenings en belichaamt de droom van de kunstenaar om zich te allen tijde vrij te kunnen voortbewegen door het luchtruim. De Piewan (Deltavliegtuig P1), uitgerust met twintig elektromotoren, is volledig vervaardigd uit blik. Opmerkelijk aan dit toestel is dat de romp tegelijk vleugel is. De V1 Barada Jet is een houten straalvliegtuig met korte, massieve vleugels. Door zijn krachtige uitstraling beschouwt Panamarenko hem als een van zijn sterkste ontwerpen. De interesse van de kunstenaar voor dieren en natuurkunde, gecombineerd met zijn fascinatie voor luchtvaart en mechanica, leidt tot een vergaand onderzoek naar het trilmechanisme van insectenvleugels. Principes als resonantie en trilfrequentie worden toegepast op lichte vliegtuigen met pedaalaandrijving, zoals de Umbilly I en de Grote Quadru Flip-Flop. Voor de Raven’s Variable Matrix en de IJsvogel baseert Panamarenko zich dan weer op de klapwiekmethode van vogels.