Ensemble

Een bredere anti-institutionele reflex in de jaren 80 resulteerde in nieuwe conceptuele praktijken, happenings en performances. Daardoor beïnvloed begon Hugo Roelandt te geloven dat kunst eerder een gedeelde, participatieve ervaring moest zijn dan het afzonderlijk waarderen van een afgewerkt product. Op verschillende momenten creëerde hij interventies in openbare ruimtes. Zo was er Pavimenti (1987), een ingreep waarbij hij een voetpad verticaal langs de gevel van een gebouw doortrok—een gebouw dat uiteindelijk onderdeel zou worden van het M HKA. Of zijn Boel Project (1985), waarin hij op een scheepswerf bussen vol passagiers de lucht in liet hijsen. Deze projecten werden enkele van Roelandts meest ambitieuze en invloedrijke werken, en getuigden van zijn visie op kunst als een sociale praktijk van visueel en ruimtelijk denken, diep geworteld in het hier en nu.