M HKA Ensembles

In 2015 werden belangrijke werken van zowel nationale, Europese, als Afrikaanse, Aziatische en Zuid-Amerikaanse kunstenaars aangekocht. Bij de collectievorming van het M HKA werd ingezet op de avant-gardetraditie in Antwerpen (met Wout Vercammen) en de wijdere regio van Noord-West-Europa (met Charlotte Posenenske en Robert Filliou) vanaf de jaren 1960, en op het belang van het ‘performatieve’ en het sociaal geëngageerde van hedendaagse kunst in de huidige multipolaire wereld (met Imran Qureshi, Ricardo Brey, Maha Maamoun of Vadim Fishkin) deze inzet ging  steeds gepaard met een grote aandacht voor de aard en de rol van het beeld vandaag.

Naar aanleiding van de driedelige tentoonstelling van Wout Vercammen A well-considered idea of an exhibition kocht het M HKA het gehele derde deel, een reeks van fel gekleurde pop-art zeefdrukken. De beelden behandelen nieuwsfeiten en komen uit tijdschriften of kranten. Telkens werden twee delen boven elkaar gemonteerd. Van de Duitse kunstenares Charlotte Posenenske werd naar aanleiding van haar tentoonstelling op de gelijkvloerse verdieping van het M HKA een van haar structuren aangekocht, twee andere werden in bruikleen gegeven. Posenenske werkte in een traditie van constructivistische en concrete kunst, en zocht naar  een vernieuwende vorm van productie en distributie. Ze wilde met kunst, sociale verandering bewerkstelligen. Toen ze merkte dat dit niet lukte verliet ze de kunstwereld. 

Er werden ook kunstwerken verworven van meer recente kunstenaars die op deze avant-garde traditie hebben voortgebouwd. Zo heeft Danny Matthys een heel aantal van zijn oudere polaroidwerken aan het M HKA geschonken. Het ensemble rond Danny Matthys heeft hierdoor verder aan belang gewonnen.  De reeds behoorlijke museale representatie van Narcisse Tordoir in de collectie kon naar aanleiding van de tentoonstelling The Pink Spy aangevuld worden. De kunstenaar schonk het M HKA, Africeur de Bogolan, een textielwerk dat hij samen met twee Malineese kunstenaars maakte. De lokale verftechniek Bogolan wordt hier als hefboom gebruikt om het medium schilderkunst te onderzoeken. M HKA kocht ook het schilderij Ontploffing van hem, daarnaast schonk Tordoir ook de installatie Tekstkamer (personage observant le plafond).

Ook internationaal werd de collectie uitgebreid met een aantal schitterende werken. Het voorbije jaar versterkte M HKA het fluxus-gerelateerde collectiedeel met een grote installatie van Robert Filliou: 10 telegrammen. Met dit werk hebben we een klassieke Filliou kunnen toevoegen aan de collectie en hebben nu een behoorlijk museale representatie van deze kunstenaar.

Er werd ook een vijfdelig werk van Maha Maamoun aangekocht: Caïroscapes. Via fotografie en video verkent Maha Maamoun de kloof tussen de representatie en de interpretatie van bepaalde gebeurtenissen, de onderliggende politieke voorkeuren en de verborgen machtsverhoudingen. In deze reeks lijken de stadszichten genomen vanachter een burka.

Uit de tentoonstelling Don’t you know who I am werd een installatie van Imran Quereshi aangekocht. Deze in-situ installatie heeft een duidelijke sociaal-politieke geladenheid. Van dichtbij appelleert ze aan schoonheid, terwijl ze vanop een afstand eerder lijkt op wat de nasleep van een bloedbad zou kunnen zijn.

Nog een toevoeging aan de collectie is het baanbrekende werk Untitled, Documenta IX, Kassel, Kassel (1992) van Ricardo Brey dat werd gerestaureerd voor zijn monografische tentoonstelling ‘Op de bodem van de hemel’.

M HKA kocht ook een werk dat inspeelt op de klimaatopwarming, het is een werk van Vadim Fishkin.

Ook De V.A.C.-foundation gaf het M HKA dit jaar weer een aanzienlijke schenking, het gaat om de video Tightrope, het poppentheater Way of an Object en de installatie Landscape van de Dagastaanse kunstenares Taus Makhacheva.

Ook de vrienden van het M HKA schonken een heel aantal werken, een installatie van Jean Katambayi, een Congolees kunstenaar, is de meest in het oog springende. Trotation is een in elkaar geknutselde  machine die alleen in de fantasie werkt. De machine is bedoeld om het onevenwicht tussen de verschillende continenten op te heffen. De kunstenaar stelt dat wanneer de aarde rond haar as en rond de zon draait, degenen die zich het dichtst bij de evenaar bevinden benadeeld zijn omdat zij een grotere omwenteling moeten maken dan degenen die noordelijker wonen. Door een derde willekeurige omwenteling toe te voegen wil hij deze natuurlijke orde verstoren en het evenwicht herstellen.

Verberg deze beschrijving